Δεν ξεχνώ (της Μαρίας Ιωάννου Φίλη)

Στρέφω το βλέμμα μου,

και το μαύρο δάκρυ μου

Χύθηκε στην έρημη γη...

Και το μυαλό...

Ποτέ δεν ξεχνά...

Τ' Άγιο Χώμα...

Γαλάζιο στερέωμα, Κόκκινη γη...

Ποτίζει το αίμα αλύπητα

Ξαστεριά και σκοτεινιά...

Αχ έρημη πόλη μου...

Πετούν σιωπηλά...

Οι γλάροι...

Στ' ακρογιάλι και κράζουν...

Δεν ξεχνώ...

Τάφοι ανοίγουν...

Νεκροί βγαίνουν...

Κλαίνε, γελάνε, πονούν...

Φωνάζουν...

Μη ξεχνάτε...

Μη ξεχνάτε το αίμα, το αίμα, το αίμα..

Πνοή δε μένει..

Δεν ξεχνάμε και φυτρώνει...

και όλο φυτρώνει...

Αφρός και δάκρυ...

Και το αίμα...

Δεν ξεχνώ... ποτέ δεν ξεχνώ...

Η καρδιά ποτέ δε ξεχνά...

ΚΎΠΡΟΣ ΜΟΥ!!!

Μαρία Ιωάννου Φίλη