Εκπνοές (του Ντίνου Γλαρού)

Θα φύγω ένα ανοιξιάτικο δείλι
ωραίες εικόνες να μείνουν
από την τελευταία ανάμνηση,
να μη φοβάμαι
τη νύχτα που έρχεται
να μη λυπάμαι
για τη μέρα που φεύγει.

Ας ήταν
ένα ανώδυνο πέρασμα
στη δροσιά της απέναντι όχθης.
Ας ήταν
να θυμάμαι χωρίς να πονώ.
Ας ήταν
οι στερνές εκπνοές μου να γίνουν
αμυδροί αστερίσκοι του σύμπαντος
δειλά στολίδια του Χρόνου
στο σκοτάδι της Σκέψης να φέγγουνε
τις χαμένες ψυχές ν’ αγκαλιάζουν.

Ντίνος Ι. Γλαρός