ΤΟ ΑΥΓΙΝΟ Τ´ΑΣΤΕΡΙ (της Κατερίνας Μπαχαρη Κουτσουνά)

Με τ´αυγινό τ´αστέρι θα σου στείλω τ´άπλαστο της νύχτας όνειρο...
Κι όταν ζυμώσει η χάρη σου την ομορφιά του,
αντίκρυ εκεί αχάραγα θα το ματαφυλάξω στον ουρανό σου,
να θωρεί και ν´αστραποβολάει....
ανέγγιχτο από άλλονε θεό......
Θα σου μιλήσω της νύχτας τα καμώματα
που πέρασα να ´ρθω να σ´ανταμώσω ως την αυγή...
Κι αν μ´αρνηθείς δικό σου θάν´το λάθος.....
Ξεψυχισμένη αγάπη βάλσαμο στο νου....,
η αναπνοή του τέλους για η αρχή;
Αστέρι μου αυγινό , φυλλορροείς στην αυγινή δροσούλα
μ´ατάραχο κρατείς του ύπνου τον ανθό...
Μες της Αυγούλας το πουρνό αντιφέγγισμα
θα ρίξω δίχτυα μάλαμα, θα ρίξω δαχτυλίδι
να ζώσω σου τον έρωτα , να φρίξω απ´ τον καημό.....
Κρατώ στο χέρι τ´αυγινό το σκήπτρο .
Νεράιδας όνειρο κρατώ κι αλαφροΐσκιωτα κεντώ
πάνω στο άπλαστο όνειρο κόσμους ,να σε θαμπώσω....
Κι αν τύχει τα κεντίδια μας να ´χουνε θέμα ταιριαστό,
τι πιότερο να ζήσω; Στο αυγινό τ´αστέρι θα το πω !

Κατερίνα Μπαχαρη Κουτσουνά


Η φωτό από του σπιτιού μου τη θέα !