Κάτω από την άμμο
το μέσα μου έκρυψα παιδί.
Να δροσερεύει η νιότη του,
σε κοχύλια αναμεσός και βότσαλα
ν' ανασαίνει του βυθού τους ήχους.
Κάθε που σεργιανίζω στο ακρογιάλι,
σκάβω την γης και μού χαμογελά.
Τραγουδεί για υφάλιους έρωτες
των δελφινιών με τα κοράλλια,
του αστερία με τις μωβ ανεμώνες.
Για τις λιοθυγατέρες μού μιλεί
και το παιγνίδισμά τους με το κύμα,
του φεγγαριού το λίκνισμα πα
στων νερών την στιλπνάδα.
Να ονειρεύομαι και να ελπίζω μου γνέφει!
Κρατείστε ευλαβικά το μέσα σας παιδί.
Είναι ο μόνος συμβατός αιμοδότης μας!
Αρετή Γουργιωτου ΦΥΚΟΕΣΣΑ
" ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου