Μια φωνή μέσα μου.....
Η μοναδική ίσως......
Που δε γίνεται ουρλιαχτό
να ξεσκίσει χορδές ταλαιπωρημένες απ' το κλάμα.....
Μια φωνή μέσα μου......
Της λογικής ίσως.....
Που δεν πνίγεται κι αυτή σε νοιώθω και αισθάνομαι ψυχής βασανισμένης......
Μια φωνή μέσα μου.....
Αληθινή ίσως......
Που δε γίνεται κραυγή να πνίξει με σπαραγμό τα σωθικά μου......
Αυτή η φωνή.....
Η άηχη
Η άχρωμη
Η άοσμη
Είναι αυτή που γεμίζει μ' Ελπίδα την καθημερινότητά μου......
ΕΠΙΒΙΩΣΗ λέγεται......
Χρυστάλλα Κοσμά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου