Σε δρόμους ατέλειωτους τσουλάει η ζωή μας
άλλοτε γρήγορα κι άλλοτε αργά
πότε ασυγκράτητα δίχως χειρόφρενο, πότε με κόπο ανηφοριά.
Σήμερα κοντανάσασμα σε λεωφόρους, αύριο
σουλάτσο σε στενάκια γραφικά
δρόμοι σα νήματα πλέκονται, γίνονται κόμποι• σταυροδρόμια.
Αν θες να τ' αποφύγεις, πρέπει από στράτες
κακοτράχαλες ή γέφυρες να πας
κι αν παιδί θέλεις να μείνεις τσουλήθρα κάνε απ' τις χαράδρες.
Μα δυστυχώς έρχεται κάποτε σταυροδρόμι
που πρέπει πάραυτα να διαβείς
όταν ο δρόμος της Ωφέλειας συναντήσει εκείνον της Ομορφιάς.
Τι δίλημμα ανήθικο! Πώς έτσι να πορευτείς
δίχως χάρτη ή έστω ένα σημάδι;
Αριάδνη καμιά δε σου άφησε, μίτο λαμπερό ν' ακολουθάς.
Δύο ταμπέλες, η μόνη βοήθεια: “Οδός Τρέλας”
η μια• “Μεγαλοφυΐας Οδός” η άλλη.
Κατάχαμα όμως τις παρατήσανε κι αργά θα μάθεις πού πατάς.
Λευτέρης Ασπροπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου