Τσακισμένο κατάρτι (της Νίκης Γκριζανοφσκι)

Στα όνειρά μου η γύμνια μου καράβι

μα τα ταξίδια του σε άγονη στεριά

τα χέρια μου κατάρτια ορφανεμένα

να ξεκουράζουν διαβατάρικα πουλιά



Άλλες φορές η γύμνια μου γλαρόνι

με πόδια κολλημένα στη στεριά

σπασμένα τα φτερά του να πετάξει

έτσι έμαθε να ζει μες στην σκλαβιά



Κι άλλες φορές γοργόνα σκαλισμένη

σε πλώρη κι ένα κύμα που την δέρνει

τόση αλμύρα από δάκρυα και πόνο

σε άγονη στεριά την ξαναφέρνει



Άγονες οι στεριές που ταξιδεύω

πάντα το όνειρό μου λαθεμένο

αν κι αγάπησα μια θάλασσα γαλάζια

γλαρόνι μένω σε κατάρτι τσακισμένο.


Νίκη Γκριζανοφσκι