Ξέρεις δεν είναι η ηδονή, το πάθος
και ο πόθος που δίνει ο έρωτας.
Είναι η Αγάπη που κουβαλάει
απάνω του.
Χτίζει τ όνειρο και ταξιδεύει
δυο ψυχές σε κόσμους άγνωρους,
μα τόσο ιδανικούς...
Είναι η υπέρτατη καταπάτηση
του εγώ υψώνοντας ένα τεράστιο
εμείς
Είναι αυτή η μεγάλη ανάγκη,
ρε παιδί μου, που γεννιέται αυθόρμητα,
να κοιτάς τον άλλο στα μάτια και να λες
σ αγαπώ σα να είναι η πρώτη φορά...
κι ας του το χεις πει εκατοντάδες!!!
Αντριάνα Περικλέους Ονουφρίου
ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή