ΠΡΟΣΕΥΧΗ (της Δωρας Μεταλληνού)

Προοπτικές άνοιξης
ακούμπησε στο τζάμι το πρώτο φως
απροετοίμαστες οι κοιμισμένες επιθυμίες
άνοιξαν νυσταγμένα βλέφαρα
κλειδωμένες ανασφάλειες
έτρεξαν στον καθρέφτη
να ενθαρρύνουν τη απραξία  τους
καθρέφτης ήλιος να συσπειρώνει ελπίδες στα ματαιωμένα
και το φτερούγισμα στα φύλλα της καρδιάς
ποια Πυθία να το ερμηνεύσει;
ανερμήνευτα αναδύονται από τα άδυτα του ενύπνιου
ρίξε μια λήθη Θεέ του φωτός
μην καταυγάζεις όλα τα σκοτάδια
πονάνε τα κοιμισμένα  στο φως
βελόνες τρυπάνε τα βλέφαρα
άστα να περπατάνε
 στο λιβάδι με τ' ασφοδίλια!

Δώρα Μεταλληνου