Άλωση ψυχής (της Εύας Μαζοκοπακη)

Ακροβάτης απείθαρχος σε τσίρκο, η ανάσα μου
να στηρίζεται στο σκοινί που λικνίζεται σαν αιώρα.

Επιβάτης σε σαπιοκάραβο, η σκέψη μου,
να κλυδωνίζεται στους τριγμούς των ρευμάτων.

Λαθραναγνώστης σε σκισμένο βιβλίο, η ψυχή μου,
να φυλλομετρά τις σελίδες των παθών.

Πολεμιστής σε αρένα μονομάχων, οι αισθήσεις μου,
να παλεύουν στον αγώνα των καημών.

Ιππότης θολός σε πίστα ιστορίας, η  αλήθεια μου,
να διαλύει στο κάδρο το έρεβος των πόθων.

Σταυροφόρος αιθέριος σε μάχη, η αγάπη μου,
να τεμαχίζει σε διάφανες χώρες τα δάκρυα .

Γυρολόγος σε τόπους ανύπαρκτους, η λαχτάρα μου,
να πουλάει σε πλάνα μέρη την ελπίδα της ζωής.

Κυβερνήτης άυλος σε θάλασσα κρύα, η θέρμη μου,
να ποτίζει σε άμμους το νέκταρ της φύσης.

Παλιάτσος παλαίμαχος σε σόου, οι φόβοι μου,
να διατρέχει σε βάθρα το γέλιο των ρυτίδων.

Θεατρίνος κακόγουστος σε σκηνή, τα ένστικτα μου,
να δίνει ερμηνεία στο εύρος των πληγών.

 Αλήτης σε δρόμους φθαρμένους, η γλώσσα μου,
να φωνάζει σε πλήθος το μήκος της λύπης .

Ακροατής κωφός σε θέατρο άμορφο, η ιστορία μου,
να δηλώνει σε αμάχους το βάθος των ονείρων.

Πειρατής ξέπνοος σε ταξίδι ανήκουστο, οι πόθοι μου,
να κουρσεύει σε ωκεανούς τα λάφυρα της ανάγκης.

Αετός άφτερος σε ουρανό κατάμαυρο, το πείσμα μου,
να υψώνει λάβαρα στο βουνό των κριμάτων

Ήρωας άσημος σε μυθολογία, οι τύψεις μου,
να κυνηγά σε δάση τα δαιμόνια του “είναι”.

 Αμαξηλάτης ραγισμένος στο χώμα, ο εαυτός μου,
να κυλάει  σε παγοδρόμιο την άλωση της ζωής.

Γιατί η Άλωση, έννοια άπιαστη, ανήκει σε μένα
ο κρότος που σκόρπισε με γέμισε αίμα...
μα ο Τιτανικός που ναυάγησε, πότισε φόβους
ισάξια άλωση  Θερμοπυλών με  τριακόσιους!

Εύα Μαζοκοπακη

Α  ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 2019
Από την λογοτεχνική ομάδα " ΚΡΗΤΩΝ ΛΟΓΟΣ"
Εμπεριέχεται στην πρώτη ανθολογία ποίησης " Κρητών λόγος