Πόσα αμέτρητα «γιατί» στροβιλίζουν το μυαλό μας.
Είναι για όλα αυτά που θέλαμε και δεν τολμήσαμε να κάνουμε.
Είναι για τα λάθη μας που ποτέ δεν τα αποδεχτήκαμε και δεν τα προσπεράσαμε. Είναι γιατί σε όλη μας την ζωή μείναμε γαντζωμένοι στο χθες επειδή φοβόμασταν το αύριο.
Είναι γιατί αφήσαμε να ξεθωριάσουν τα όνειρα μας και να χαθούνε μέσα στο βάθος της ψυχής μας.
Είναι γιατί ποτέ δεν αντιδράσαμε στα «πρέπει» των άλλων που καθοδηγούσαν την ζωή μας.
Είναι γιατί αφήσαμε το ταξίδι στην δική μας Ιθάκη να μείνει όνειρο ανεκπλήρωτο.
Είναι γιατί καταφέρναμε πάντα να στοιχειώνουμε την χαρά μας προβάλλοντας την λύπη μας για να είμαστε εναρμονισμένοι με το σύνολο.
Είναι γιατί σπαταλήσαμε τις δυνάμεις μας στο να λέμε συνεχώς δεν μπορώ.
Είναι γιατί αφήσαμε το υποσυνείδητο μας να το κυβερνάνε οι άλλοι.
Είναι γιατί φοβηθήκαμε να τσαλακώσουμε την προσωπικότητα από την ταμπέλα που μας βάλανε.
Είναι γιατί θέλαμε πάντα να μοιάσουμε σε κάποιους άλλους προσβάλλοντας τον Εαυτό μας.
Είναι γιατί ποδοπατήσαμε την πίστη μας από φόβο μην μας περιγελάσουν.
Είναι γιατί ξοδεύουμε την ενέργεια μας στο τι κάνουν οι άλλοι αντί στο να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς.
Είναι γιατί ποτέ δεν νιώσαμε ευγνωμοσύνη σε αυτά που έχουμε θεωρώντας τα δεδομένα.
Είναι γιατί χάσαμε την αγάπη από μέσα μας και την αντικαταστήσαμε με μίσος και θυμό σε όλους αυτούς που νομίζουμε πως μας φταίνε.
Είναι γιατί δεν αφήσαμε τις στιγμές να μας συνεπάρουν και τις προσπερνούσαμε αδιάφορα κοιτάζοντας με βλέμμα κενό.
Πόσα ακόμα «γιατί» Θεέ μου….. Φτάνει πια…. Ώρα για αλλαγή πλεύσης….
Βασιλική Νάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου