Δες...βγήκε ο ήλιος πάλι.
Μύρισε Άνοιξη ξανά.
Βρεγμένη γη η αγκαλιά μου.
Ανθίζει μόνο με φιλιά.
Όταν τα χέρια σου μ' αγγίζουν.
Μικρά ανθάκια σε κλαδιά.
Πάνω στην πλάτη μου για φόντο.
Μιά ανθισμένη κερασιά.
Με τα φιλιά σου για μελάνι.
Κάθε ανθάκι και φιλί.
Δες...είναι Άνοιξη φωνάζει.
Με πλημμυρίζει σαν γιορτή.
Κοίτα με...
Κράτα με...
Και δως μου...
Από τα χείλη σου πνοές.
Κάνε ν' ανθίσει το κορμί μου.
Σαν η Άνοιξη τις κερασιές.
Γιώτα Κλουτσούνη Παπαδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου