Αναδύομαι σαν τριαντάφυλλο
μέσα στην νύχτα μας
όταν οι οσμές του έρωτα
ξεχύνονται σαν χείμμαρος.
Γλυστρούν τα κορμιά μας
χορεύοντας...
βιώνοντας τρανταχτές ηδονές,
χαρίζοντάς μας ευφορία.
Το φως της πανσελήνου
μάρτυρας της ευτυχίας μας.
Και η νύχτα μεταμορφώνετε
σε φως της χαράς.
Πόσο αδύναμη γίνομαι
στον έρωτά σου....
Αθανασία Δαμπολια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου