Η αντάμωση (της Ιωάννας Καβαγιάδα)

Οταν δυο ξενες, βαθιές εκπνοες
 βγουν στον Κόσμο σαν αναστεναγμος απο τα σωθικά μας ανταμωνοντας με
Το τέλος τους, αγκαλιασμενες  σαν δυο ερωτευμενες ψυχές που ερωτοτροπούν πεθαίνοντας  ...

 ενα μικρό θαρραλέο  χελιδόνι γεννιέται μέσα στα γκρίζα σπλαχνα της κρίσης μας, πετώντας πάνω από τις  χιονισμένες επιθυμίες της ζωής μας ....

Ο χρόνος εξατμίζεται, ο κόσμος απουσιάζει κ ο Γελασμενος Ήλιος υψώνεται στα μάτια μας και μεθά τις εικόνες...

Καθώς οι λέξεις μουδιαζουν στα χείλη μας ,αδιάκοπα το σώμα μιλά..
Και το πνεύμα φορτωμένο λάφυρα γνωσης ηττάται τσουρουφλισμενο απο τις φλόγες της αμαθής  καρδιάς μας,  καίγοντας οτι γνώριζε για την ζωή κ την αγάπη...

Συναγερμός πυρόσβεσης  η καταιγίδα των συναισθημάτων που κατακεραυνώνει τις φλέβες και σειει το σώμα...

Το επόμενο αθώο φτεροκοπημα θα φυσήξει διαφορετικα , πετώντας πανω απο το νεοφερμενο της ηδονής
Νόημα του υπάρχω.

Ιωάννα Καβαγιάδα