Άτιτλο (της Παυλίνας Στυλιανού)

Χάθηκαν τα κλειδιά,
 και η ψυχή έμεινε κλειδωμένη σ'ένα μπουκάλι με κοχύλια αγάπης
Ένα αμυδρό χαμόγελο στα χείλη καρτερεί
να ανθοβολήσει  άνοιξη,
να ξεχειλίσει αγάπη,
να μυρίσει τα ανθισμένα γιασεμιά,
κι άμα καταφέρει να απελευθερωθεί
η ψυχή πετάει από το παράθυρο!


Παυλίνα Στυλιανού