Μια μέρα (της Μπέττυς Κουτσιου)

Και μία μέρα...
Όταν θα έρθεις να με ζητήσεις..
Δεν θα βρείς τίποτε απο εμένα εδώ.
Θα σου γνέφουν οι περαστικοί.
Θα σου κρυφογελάνε τα παιδιά που παίζουνε..
Πώς με είδανε λίγο πρίν..
Να περνάω με ένα άσπρο φουστάνι..
Και έναν  ήλιο στα μαλλιά.
Μα δεν θα με προφταίνεις ποτέ.
Ώσπου ένα βράδυ ..
Θα σου ψιθυρίσουνε δύο νυχτολούλουδα..
Θα σου μαρτυρήσει το φεγγάρι..
Πώς τίποτα δεν μένει απο μία ψυχή όταν την σκοτώσεις.. Μόνο το σώμα μένει.
Και περνάει πάντα έρημο και μόνο,τον δρόμο της μοναξιάς και της λύπης.
Ψάχνοντας να βρεί ενα τέλος σε όλο αυτό το μαρτύριο..
Που το καταδίκασες..
Ερήμην του..

Μπέττυ Κουτσιου