Λυπάμαι ειλικρινά; (της Τριάδας Ζερβού)

Ποιος φόβος στην  ψυχούλα σου
 μικρουλη μου φωλιάζει;
Τι βλέπεις και η σκέψη σου  αδειάζει;
Αυτό το βλέμμα!!
Την καρδιά μου καθηλώνει,
με τρώνε οι τύψεις
 και το αίμα μου παγώνει..

Γιατί ενώ καλοπερνω,
δεν ξέρω τι μου φταίει,
κι όλο γκρινιάζω κι απαιτώ,
η λόξα μου με καίει!
Δεν έχω φέτος χρήματα
 και σκι και διακοπές,
οι μνήμες από το πέρυσι
 ακόμα είναι νωπές..

Πάχυνα και μου στενεψε
 το περσινό φουστάνι,
μα φέτος για πανάκριβο
 που θέλω δεν μου φτάνει,
το χρήμα γιατί ξόδεψα
 πολλά στα καταστήματα,
να αγοράζω άχρηστα
 παπούτσια και κοσμήματα..

Έχω και σένα κι ας μη θέλω
 καρφωμένο στη συνείδηση..
Σε γραψαν στα ψιλά
 σαν τελευταία είδηση..
Πεινάς; Τι να σου κάνω;
Σε λυπάμαι κι υποφέρω,
να ξέρεις πως το θέμα σου
 κι εγώ βαριά το φέρω.

Μακάρι να μπορούσα
 έστω λίγο να βοηθήσω!
Μα τρέχουν έξοδα
 που είναι αδύνατον ν' αφήσω.
Ακόμα δεν εστόλισα
 το δέντρο μη σου πω...
Επίσης κατά βάθος
 μόνο εμένα αγαπώ..


Τριάδα Ζερβού