Ονειρα κρυφά (της Σοφίας Τανακίδου)

Στο παραγάδι πιάστηκαν
τα πιο κρυφά όνειρα μου
και προσπαθούν έξω να βγουν,
μα μπλέχτηκαν και δεν μπορούν.
Σαν τα ψαράκια σπαρταρούν
και πνίγονται στα βάθη.

Η θάλασσα λυσσομανά,
όλο πιο μέσα τα τραβά,
να τα αποτελειώσει.
Και γω γοργόνα στην ακτή,
κοιτάζω δίχως πια ψυχή,
μια θάλασσα που χρόνια αμέτρητα
με έχει προδώσει.


Σοφία Τανακίδου