Κάτι χαμόγελα σπασμένα (του Re.Pe. Pepliwths)

Για δεν καρπίζουνε  οι  λέξεις
και ξένες γίναν οι καρδιές
γιατί τα ματια χαμηλώνουν
και ορφανεψαν οι χαρές

Κάτι χαμόγελα σπασμένα
από συνήθεια πιο πολύ
για να ομορφαίνεις και να αντέχεις
του πλήθους (δες) τη φυλακή     {του κόσμου σου τη φυλακή}

Στα χέρια παίρνεις πλαστελίνη
να δώσεις σχήμα στη ζωή
μα τώρα έχεις μεγαλώσει
και η μαγεία, έχει χαθεί

Πως γίνεται να ξημερώνει
φως να μη φέρνει η αυγή
πως γίνεται να βρέχει μέρες
μα η καρδιά μας πιο στεγνή.

Και στήνει πάρτι η  υποκρισία
η αδιαφορία έχει γιορτή
μα το ξεγέλασμα τους είναι(μοιάζει)
ακάλυπτη επιταγή.

Και στροβιλίζονται οι λέξεις
χορεύουνε μες στο μυαλό
και ψάχνεις άλλοθι και βρίσκεις
να  αβαντάρεις τ' όνειρο     {να ξεγελάσεις τον καιρό}


Re.Pe. Pepliwths