Αίτημα φιλίας. Κοιτάζω προφίλ. Ευγενική φυσιογνωμία. Ρίχνω
μια ματιά στις αναρτήσεις. Δε βρήκα και την αδερφή ψυχή αλλά ένα επίπεδο το
έχει. Αποδοχή. Κι ακολουθεί ο συνταρακτικός διάλογος στο inbox:
-
Γεια σου τι κάνεις? Μιλτιάδης από Σπάρτη,
ευχαριστώ για την αποδοχή.
-
Κι εγώ ευχαριστώ για το αίτημα, καλώς βρεθήκαμε.
-
Που μένεις? Εργάζεσαι? Πόσο χρονών είσαι?
Παντρεμένη? Ζωή είναι το πραγματικό σου όνομα?
Δεν αρχίσαμε καλά, σκέφτομαι. Μα που έβαλα το ΑΜΦ μου? Είχα
κάνει και ιατρικές εξετάσεις πρόσφατα.
Αντε να δούμε…
-
Με βαφτίσανε Υπάτιο αλλά χαϊδευτικά με φωνάζουν
Ζωή.
-
Χα χα χα χα
Κοίτα που του άρεσε, ξανασκέφτομαι.
-
Έχεις πλάκα, μου λέει
-
Ότι μπορώ κάνω, απαντώ. Λοιπόν θα τα ξαναπούμε,
χάρηκα πολύ.
-
Δε μου είπες, παντρεμένη?
-
Θα μου κάνεις πρόταση αν δεν είμαι?
-
Χα χα χα
Αναρωτήθηκα αν αυτά που αμολάω είναι όντως άξια για χα χα
χα.
-
Έλεγα μήπως ήθελες να βγούμε για ένα καφέ.
-
Εσύ έλεγες, εγώ όμως δε πίνω καφέδες γιατί είμαι
νευρική.
-
Εσύ πιες σοκολάτα.
-
Με συγχωρείς, έχω επείγουσα δουλειά.
-
Με την ησυχία σου, περιμένω.
Εμ θα περιμένεις
πολύ, λέω μέσα μου. Κάθε μέρα μήνυμα να μου υπενθυμίζει την παρουσία
του. Κάθε μέρα να τον αγνοώ. Και καπάκι η ερώτηση:
-
Τελικά δε μου είπες, είσαι παντρεμένη?
Ευτυχώς που υπάρχει εκείνο το ευλογημένο μπλοκάρισμα, και
ησύχασα δια παντός. Διότι πόση υπομονή να κάνει ο άνθρωπος με τους στόκους, με
το συμπάθιο κιόλας.
Δε λέω, το φατσοβιβλίο μ αρέσει. Και τις χαζομάρες μας λέμε,
και τα έσωθέν μας βγάζουμε με μέτρο, και αξιόλογους ανθρώπους γνωρίζουμε. Μα για
να σπάσει η μονοτονία, πετάγονται κάποιοι σαν τον εν λόγω φίλο μας καλή ώρα.
Και για να πω την αλήθεια, την επόμενη έρμη λυπάμαι που θα είναι πιο ευγενική
από μένα. Θα μου πεις ο καθένας βρίσκει ότι του ταιριάζει. Βοήθειά μας….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου