Ηττημένη άνοιξη (της Δώρας Μεταλληνού)

Τίναξαν οι αμυγδαλιές τ' άσπρα τους νυφικά αναμαλλιασμένοι άνεμοι χτένισαν με λύσσα τους κλώνους τίναξαν πέταλα τα τριαντάφυλλα και τα πρώιμα χαμομήλια δεν τόλμησαν να ανατείλουν έχωσαν τα κεφάλια στις μασχάλες τους δειλά, μικρά σπουργίτια τα χνώτα πέτρωσαν στα πρόσωπα κι η πόλη φτηνό ξεπεσμένο κουστούμι ξεκρεμάστηκε από την κρεμάστρα των προσδοκιών Δεν άντεξε τόση παρακμή τόσους ανέμους να τη δέρνουν ανελέητα με τις βιτρίνες γεμάτες μακιγιαρισμένα χαμόγελα και οι άνθρωποι τυφλοί να μη βλέπουν.. Προς τι άλλωστε;

Δώρα Μέταλληνού