Το δώρο (της Σοφίας Κοντογεώργου)

Κοίτα
εγώ την καρδιά μου
δεν την κλείδωσα ποτέ 
Ελεύθερη την άφησα
Δώρο την έκανα
Κι όταν
πίσω γυρνούσε πληγωμένη
της σκούπιζα τα δακρυα
και γιατρευα τις πληγές της
Κοίτα
εγώ την καρδιά μου
την έμαθα να αντέχει
στου χειμώνα
την άγρια παγωνιά
και στης βροχής τις μπόρες
Κι ανθιζα μαζί της
στις άνοιξες του έρωτα
στους ήλιους της αγάπης
τη ξαπλωνα να λιάζεται
Κοίτα
εγώ την καρδιά μου
δώρο την έκανα
Μα εσύ
το περιτύλιγμα της έσκισες
και τις κορδέλες της
τις πέταξες στο χώμα
Όχι ,
το δώρο δεν σου άξιζε
άνθρωπε .

Σοφια Μπορχες Κοντογεωργου