Το δείλι έγερνε βαρύ
στα βλέφαρά σου.
Κι εγώ, κομμάτι
αυτού του δειλινού
έγερνα έρμαιο στα χέρια σου.
Δεν ήξερα τι είχα
τι πίστευα...
τι αγαπούσα...
Ήθελα να' μαι στα χέρια σου,
ήθελα ν' αγαπώ
ήθελα να υπάρχω
ήθελα να' σαι εκεί.
Δεν το 'ξερα,δεν έψαχνα,
για να μπορώ να ζω,
για να 'χώ μια αιτία
να υπάρχω εκεί,μαζί σου.
Αναστασια Κουτσούκου - Κλεάνθη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου