Υπεροπλία (της Ελένης Κιούπη)

Είσαι ο ορισμός του ωκεανού
και όλη η άμμος του βυθού.
Είσαι της νιότης η ορμή
και τού ονείρου η προσμονή.
Είσαι στο στήθος τύμπανο
και στην καρδιά σφυρί.
Είσαι το σίδερο και η φωτιά
δικάζεις και δικάζεσαι μαζί με τα παιδιά.
Είσαι βροχή στις μπόρες
και το ξεκίνημα στις ώρες.
Είσαι ο επισκέπτης του φωτός
εκεί που νυχτώνει ο καιρός.
Είσαι ρωγμή πληγή που ψάχνει για να βρει.
Περσίδες Χρυσές σε αγκαλιές ανοιχτές.
Είσαι ασημένιο κύμα που πνίγεται ο νους
στις ελπίδες γενναιόδωρα ανοίγεις τούς κρουνούς.
Είσαι λογοπλάστης της Σελήνης
και τραγούδι - παιάνας- τής ειρήνης.
Είσαι η ματιά η καθαρή
στου κόσμου μέσα την ιλύ.

Ελένη Κιούπη