Δικαίωμά μου (της Βικυς Δρακουλαράκου)

Δικαίωμά μου μάτια μου ...
να σ΄έχω στη ζωή μου !
Να μου λακτίζεις τους ανθούς
κάτω απ΄ το έναυσμα της λήθης !
Να είσαι ο άγγελος ... εξάγγελος
που αναγγέλλει στη ψυχή ...
το απαύγασμα μιας θύμησης
του επίγειου παραδείσου !
Να ζω για νύχτες ολομέταξες ...
με την πλουμιστή θωριά σου
που ρέει πάντα ασίγαστη ...
και ασύστολα στη φλέβα !
Να θέλω πάνω στον ολόγλυκο ανθό...
της υπαρξής σου ξέστρατα να αλητεύω !
Κι σαν η σαγηνεύτρα προσμονή
ασελγεί με ανασεμιές ...
κι αναστενάζουσα λιμοκτονεί
πάνω στών χειλιών σου τη γλύκα...
του σώματός σου η έλξη
ηδονικά να με θωπεύει !
Γιαυτό το ρίγος που περνά ...
μες την ψυχή μου ακόμα ...
για κάθε φορά που με κοιτάς...
με το φιλί στο βλέμμα ...
εγώ μάτια μου γλυκά ...
δεν θα πάψω να ποθώ...
στην αγκαλιά σου ...
να μ΄αρέσει να πεθαίνω ... !


Βίκυ Δρακουλαράκου

το ποίημα αυτό υπάρχει και σε βίντεο ΕΔΩ