Αναμέτρηση (της Μαρίας Μηνά)

Ζητάω πίσω τη ζωή μου
που σπατάλησα να χτίσω
αυτά που γκρέμισες.
Φύτεψα ελιές κι αμπέλια .
Ζητάς να στα χαρίσω.
Το νερό που τα έθρεφε.
Τον ήλιο που με ζέσταινε.
Το φεγγάρι που ακούμπησα
τα όνειρα τ' αξόδευτα.
Τους δρόμους που χάραξα
και των γονιών το μνήμα .
Το σπίτι μου το πατρικό
των παιδιών μου το αύριο.
Μεθώ με το κρασί μου
αλείφω λάδι το κορμί μου.
Έλα αόρατο κακό που σ'έθρεψα
με αθωότητα κι αφέλεια .
Κόπιασε σε μαρμαρένιο αλώνι.
Ήρθε η ώρα της αναμέτρησης.

Θέλω το τόπο μου πίσω.

Μαρία Μηνά