Το βάρος της ψυχής (της Σοφίας Τανακίδου)

Ένα βάρος τόσο ασήκωτο δε φεύγει

Ούτε με λόγια ούτε με σιωπές

Με ψεύτικα χαμόγελα το στολίζω

Στης μέρας το φως το κοιμίζω

Το βράδυ σα βράχος

Βουλιάζει στης καρδιάς μου το βάθος

Κάθε ανάσα

Με κόπο

Ψάχνω χρόνια

Τον τρόπο

Ανάλαφρα να το σηκώσω

Πριν τη ψυχή μου

Ματώσω

Λένε πως αν δε

Το μοιράσω

Τις Ερινύες μου

Δε θα χορτάσω

Μα εγώ μόνη μου 
το βάρος σηκώνω

Τους φίλους μου

Δεν τους πληγώνω 

Σοφία Τανακίδου