Μάνα δεν είναι το κορμί που σε γεννά
Είναι η καρδιά που σε αγαπά
Που φτιάχνει ατσάλινα φτερά
Που ανοίγει δρόμους να διαβείς
Που σε αγκαλιάζει αν φοβηθεις
Που στρώνει όνειρα στη γη
Και ήλιους στην ψυχή σου
Είναι η καρδιά που σε αγαπά
Που φτιάχνει ατσάλινα φτερά
Που ανοίγει δρόμους να διαβείς
Που σε αγκαλιάζει αν φοβηθεις
Που στρώνει όνειρα στη γη
Και ήλιους στην ψυχή σου
Ήλιους που να φωτίζουνε
Όλα τα όνειρα σου
Και δρόμους που αξιζουνε
Να απλώνεις τα φτερά σου
Όλα τα όνειρα σου
Και δρόμους που αξιζουνε
Να απλώνεις τα φτερά σου
Αφιερωμένο στη γιαγιά μου Μαρούλα
Που ήταν μάνα καρδιάς!
Που ήταν μάνα καρδιάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου