ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

  Σε είδα γυναίκα στο πρώτο μου κλάμα τη μήτρα σου αφήνω και βγαίνω γυμνός στον κόρφο σου γέρνω από σένα χορταίνω και γίνομαι άξαφνα γιος! Σ...

Τον σταυρό, τον σταυρό να πέσουμε στα παγωμένα νερά να πιάσουμε σαν σωστοί ήρωες.   Και το παιδί, το παιδάκι, ο μικρός Χριστούλης, που πέφτε...

Συμβαίνει και έτσι κάποιες φορές Σε κείνα τα σφαλισμένα από δυστυχία παράθυρα να τραβάει κάποιος την κουρτίνα και να στέλνει μια αχτίδα χαρά...

Αέρας και σκόνη πολλή Τοπίο ξερό, ανεπεξέργαστο Ούτε ένα πράσινο κλαράκι δέντρου γελαστού, καρπωμένου Ούτε μια αυλακιά στη γη, την παρθένα Κ...

  Ο γείτονας απ’ το δίπλα διαμέρισμα αποφάσισε να μάθει μπουζούκι. Παίζει γαρίφαλο νύχτα – μέρα και εγώ θέλω να κλαίω· όχι επειδή ...