ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

 φοβάμαι και εγώ, φοβάμαι στον ύπνο το σεισμό, φοβάμαι της μέρας τις σκέψεις, δεν τις προλαβαίνω, τις κάνω ζυμάρι, τις ψήνω, οι πιο πολλές κ...

Άσε με...   Μην βασανίζεις άλλο την παιδιάστικη αθώα αγάπη μου που σηκώνει  πάνω σου  τα μάτια...   Μην χτυπάς της γλυκιάς απερισκεψίας το χ...

Το νυχτικό σου ακουμπά στο πάτωμα και του κορμιού σου το περίγραμμα ολοφάνερα αιθέριο που η δροσιά ανελέητα πολιορκεί τις γάμπες σου κ...

Δε με αντέχω πλέον. Άλλο αποφασίζω και άλλο πράττω. Μικρές φωνούλες στο μυαλό μου, με οδηγούν στις αποφάσεις μου. Μα αυτές οι φωνές δε συμφω...

Ξεγελάς... κρυμμένη μέσα σε χρώματα  και εικόνες όμως σε θωρώ  στα ματωμένα φεγγάρια... σε χαμόγελα στημένα στα πορτρέτα πλανόδιων ζωγράφων....