ΠΟΙΗΣΗ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
Ταξίδι στο χώρο της ποίησης και του λόγου. Ένας χώρος έκφρασης ανοιχτός σε όλους.
Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020
Για ένα αδυσώπητο αλλά (του Λάμπρου Βασιλειάδη)
›
Ρωτάς αν θέλω να εκτίθεμαι σε πλάνες; Μ' ένα πικρό αβίαστο "λυπάμαι" είχες δεν είχες με αφόπλισες, φιλότιμο. Όλα στο...
Κάποιοι το λένε φτερά (της Στέλλας Λουίζα Κατσαμπη)
›
Ιστός αρθρόποδου η ζωή κι εγώ, εγκλωβισμένη. Προσεύχομαι κουκούλι να ‘μουν οικόσιτη γάτα, κάτι, να μην σαλεύει, ν...
Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020
Σταλαγματιά (της Χριστινης Σκουλούδη)
›
...Ιδρώνει το χέρι του Ουρανού το δρόμο της σκιάς του κάτω απ'το γαλανό το ρούχο της σελήνης... Σκιρτούν οι πτυχώσεις καθώς τα ...
1 σχόλιο:
Με το δικό μου σας αγαπώ (του Θωμά Θύμιου)
›
Δεν κατάλαβα γιατί τα ποιήματα τα δικά μου δραπέτευσαν! Απλώθηκαν στο πέλαγος, μικρά μαργαριτάρια. Σαν νησιά, με τριαντάφυλλα, κρίνα ...
Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020
Κοίτα μάτια μου (της Ζωής Χαλκιοπούλου)
›
Κοίτα μάτια μου, κοίτα πως φεύγει η τρικυμία. Ηττημένη, με σκυμένο κεφάλι. Μα εσύ είσαι ασφαλής. Βράχηκες λιγάκι, τι πειράζει! Μυρίζε...
‹
›
Αρχική σελίδα
Προβολή έκδοσης ιστού