Ο έρωτάς σου με σκοτώνει
λίγο λίγο χάνομαι
με στόμα μέλισσας με αφανίζει
με υπνωτίζει και με εκτελεί.
Το πρωί έκλαιγα στο μπάνιο
βίασα ένα χαμόγελο
και πέθανα από υπερβολική δόση ζωής
δίπλα στο νιπτήρα σου.
Έχω σηκώσει ένα κάστρο
φτιαγμένο από σκέψεις ανθρώπων τρελών
και μελάνια.
Είμαι η μαύρη βασίλισσα.
Πυρίτιδα εσύ.
Κι όταν γίνεσαι βεγγαλικός
το μέσα μου λιώνει στο άνισο φως
βίαιος φόβος με ποτίζει
γίνεται τοίχος στο δρόμο μου.
Σώσε με.
Να πέσω πάνω σου να με ρουφήξεις
να στάξουμε σαν μέταλλα
να γίνουμε ένα κράμα
να μπει ένα τέρμα σ’ αυτήν τη φυγή.
Η δύναμή μου μου στέρησε, δε μου ’δωσε.
Δες τη φθορά μου και αγάπα την.
Είναι αντρειοσύνη να αγαπάς ρωγμές
να χωράνε στην καρδιά σου τα παράταιρα.
Νιώθω κουρασμένη
θέλω να ξαπλώσω.
Έλα κάθισε δίπλα μου
κι αν δεν ξυπνήσω μη με φιλήσεις.
ΣΒΗΣΕ
Εκδόσεις Apopeira 2017
