Σαν ιστιοφόρο μ' άσπρα πανιά
Να 'ρθει ντυμένη η ελπίδα
Μέσα στα νοσοκομεία του κόσμου
Και στο χέρι μ' ανυψωμένη μια λευκή σημαία
Για να δείξει πως έρχεται εν ειρήνη
Να κηρύξει εκεχειρία
Μεταξύ της αιώνιας πάλης
Ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο.
-Γι' αυτό κι είναι λευκά τα νοσοκομεία.
Δεν είναι ψυχρά ή άψυχα.
Τη συμφιλιωτική τους διάθεση
Προσπαθούν να δείξουν.
Η θάλασσα επιτέλους να ημερέψει
Και τα κύματα να κοιμηθούν στο ακρογιάλι,
Χωρίς παφλασμούς, ήσυχα κι ονειροπόλα
Με την αίσθηση πως βρήκαν
Σ' ένα κλειστό κοχύλι
Το μυστικό της αθανασίας,
Έπαψαν πια να γεμίζουν οι τάφοι με σώματα
Κι όσες ψυχές δεν πρόλαβαν να σωθούν,
Ένα άσπρο περιστέρι πέταξε ψηλά
Να τις μαζέψει και να τις φέρει πίσω στη γη,
Γιατί ακόμα κι ο παράδεισος
Εμπνευσμένος απ' το μεγαλείο της είναι.
