Άτιτλο (της Μαρίας Μαραγκού)

Ήθελες να μπορείς να κοιτάς τους ανθρώπους στα μάτια. Να σου επιτρέπουν να δεις την Ψυχή τους κι εσύ να τους χαρίζεις απλόχερα τη δική σου.

Δεν έμαθες ποτέ να γυρίζεις την πλάτη σου άλλωστε κι ας είδες πολλές με τη δική σου τη ματιά. Ό,τι σου γκρεμίστηκε, ψάχνεις τώρα απεγνωσμένα να το βρεις. 

Δεν μπορεί έτσι να είναι η ζωή, βουτηγμένη στο ψέμα, την υποκρισία, το βόλεμα και το ξεπούλημα! 

Όλα στον βωμό του ανταλλάγματος;

Δεν θα επιτρέψεις και να σε πείσουν όμως, πως η ζωή που κάποτε ονειρεύτηκες, είναι μονάχα ο δικός σου ο μικρόκοσμος! 

Μαρία Μαραγκού

Άτιτλο (της Βασιλικής Βήχα)

Ήρθα κοντά σου απόψε μυστικά

Να παίξουμε παιχνίδια απ' τα παλιά

Να σκαλίσουμε τις λέξεις και να φτιάξουμε ωραία ποιήματα 

Σαν εκείνα τα δειλινά που σου 'δίνα εκείνα τα αθώα τα φιλιά και σου υποσχόμουν ότι θα ερχόμουν πάλι και για πάντα

Σαν εκείνα τα αρώματα τα καλοκαιρινά που έφερνε η τράτα

Σαν το αεράκι στον Αη Νικολα που φυσούσε το φουστάνι κι εγώ σεμνά το σημαζευα

Και τώρα αυτά φαντάζομαι και μουσκευω από τα δάκρυα ότι έχω δικό σου

Αχ πως θα θελα η τύχη να μας εσμιγε πάλι να σου δειχνα για λίγο, πόσο σε περίμενα, το γράμμα που φύλαγα τόσα χρόνια...

Πάντα σε προσμενα και πάντα προσεύχομουν για σένα γιατί ήσουν κομμάτι της καρδιάς μου.

Πάντα θα σ' αγαπώ

Βασιλική Βήχα