Τολμώ και μαρκάρω τη ζωή μου
στα όνειρα που έκανα
στα ανείπωτα των σκέψεων
στις μνήμες που διαστροφικά
επιβιώνουν εκστασιασμένες μέσα μου
Κανένα "γιατί" δε μου απέμεινε πια
καθώς ο χρόνος λιμοκτονεί κι αυτός
για το παρακάτω της ζωής
μασκοφόρος με ένα αινιγματικό χαμόγελο
συναινεί στις συμπληγάδες των σκέψεων
που συνθλίβουν το είναι μου
γαλουχημένες στο γκρίζο σκηνικό
μιας φρικτής πραγματικότητας
Αναζητώ την αρμονία γύρω μου
με το τοπίο ορφανό ως προς το ζητούμενο
συνεχίζω απεγνωσμένα να διεκδικώ
σ’ αυτό το ταξίδι αναζήτησης
τη δική μου Ιθάκη.
