Άτιτλο (της Χαρούλας Βασιλάκη)

Ξημέρωσε, τι έφταιξε

Και δεν είσαι κοντά μου;

Ήλιε μου πάνε ρώτα τον

Χάνω τον έρωτα μου

Νύχτωσε και δεν είσαι εδώ

Σημεία ζωής δε δίνεις

Πίσω σου κοίταξε αν το θες

Συντρίμμια που αφήνεις

Φεγγάρι μου ολόγιομο

Πάνε να του μιλήσεις

Τι έφταιξε και έφυγε

Πάνε να τον ρωτήσεις

Ο χρόνος τρέχει, εσύ πουθενά

Μήπως να βρήκες άλλη;

Θυμάμαι που με έλεγες

Αγάπη σου μεγάλη

Ξημέρωσε η πόρτα χτυπά

Είναι ο ταχυδρόμος

Νέα μου φέρνει να όμως που

Είναι μακρύς ο δρόμος

Πήγες και ξενιτεύτηκες

Δίχως να πεις μια λέξη

Γιατί μου γράφεις μια καρδιά

Πως δεν μπορεί ν' αντέξει

Όμως θα έρθεις ξανά μου λες

Όταν θα πλουτίσεις

Να κάνεις αληθινό το όνειρο

Και νύφη να με ντύσεις !

Χαρούλα Βασιλάκη

Ψίθυροι Καρδιάς (της Λίνας Κατσικα)

Θα’ θελα να έρθεις. Να χαθώ στην αγκαλιά σου και ν’ αφήσω πίσω μου όλη αυτή τη μοναξιά, που σαν σαράκι έχει λιώσει τα μέσα μου. Να ξορκίσουμε με φιλιά τα λόγια που κάποτε μας πλήγωσαν και μας κράτησαν μακριά. Τις λέξεις που, σαν λεπίδες κοφτερές, μάτωσαν τις καρδιές μας και σκόρπισαν σκοτάδι στα όνειρά μας.

Θα’ θελα να έρθεις. Να χάσω την αίσθηση του χρόνου ταξιδεύοντας στην αρμύρα του κορμιού σου. Να σου ψιθυρίσω αγάπη και να γευτώ λατρεία. Να αφουγκραστώ τους χτύπους της καρδιάς σου και να τους εναρμονίσω με της δικής μου.

Λίνα Κατσικα