Λόγια απλά και άλλα πολλά τής Χαλιμάς.
Είναι και κάτι θυμωμένα
που ο έρωτας τους, χάθηκε...
τά υποσχόμενα.
Θυμιατίζουν το κελί έξ αποστάσεως.
Και τά σοφά,
τά μετρημένα με το πήχη κάθε πτώσης.
Μιά αλφαβήτα πεπερασμένη
σα μαργαρίτα μαδημένη.
Λόγια του βίου
Μεροκάματο,
ανάπαυση,
κούραση.
Λόγια πού δε χαρίστηκαν.
Θαρρείς,
ενέργειες δουλεμένες
Λόγια καθήμερνα,
'τα λέμε'...
'θά βρεθούμε'...
'μου έλειψες'...
'τό ξέρεις πως σέ αγαπώ'...
Λόγια με βούλα,
αναφορά και εγκατάλειψη.
Τής νύχτας ενστάσεις
τών παθών παρατάσεις,
απόγνωσης παραστάσεις
Λόγια συντετριμμένα φίλε,
σκιές που αλυχτούν
στο δεύτερο συρτάρι σου.
