"Γλυκιά Αμαρτία" (της Νόρας Ξένου)

      Βουτώ στο χρώμα της θάλασσας  με τέτοιο πάθος, σαν να κολυμπώ στα νερά του έρωτα  μαθαίνοντας το κορμί μου στο κορμί σου 
      Βυθίζομαι στη θέληση του ερωτισμού
  επιδιώκοντας να ζήσω όλες  τις επιθυμίες ..
      Θα είναι αδύνατον να μην το ζήσω, είναι επιθυμητά έντονο.
      Χάνομαι σε σφιχτή αγκαλιά παίρνοντας όλη τη μυρωδιά του κορμιού πάνω μου.
      Η καρδιά μου επέμεινε να έρθει εδώ και να στάξει μια στοργική "καταιγίδα"
       Μόνο  αγάπη υπάρχει στο φιλί.
     Αχ!!  πόση κάψα βγαίνει στα χείλη που φλέγονται από του έρωτα την τρέλα.
       Είσαι ανάσα σε ένα κόσμο  καταθλιπτικό, αστέρι μέσα σε έναν γκρι ουρανό, γλάρος πετώντας πάνω από τη φουρτουνιασμένη θάλασσα με ζέση για ζωή και ελευθερία
       Γλυκιά αμαρτία που θέλω ξανά και ξανά να απολαμβάνω μέχρι να πάρει το όνομα μου κάθε κύτταρο  σου.
     Είσαι δώρο και θα σε θέλω διακαώς για όσο αναπνέω.

Νόρα Ξενου

ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΛΟ (της Πολας Βακιρλη)

¨Ασε με να κάνω ένα ταξίδι
με του νου το φτέρωμα
τώρα που κλείσαν οι πύλες τ' ουρανού
για τους ανθρώπους

τώρα που λευτερώνονται τα σύννεφα
κι ο ήλιος πιο καινούργιος στου νου μου
το στερέωμα θα λάμψει

τώρα που η σελήνη ολόγιομη
θα φωτίζει τις τραυματισμένες λεωφόρους
δίχως ανταλλάγματα

και τ' αστέρια  θα παίρνουν το σχήμα
 του χαμόγελου όπως ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό σου
την τελευταία νύχτα που αγκαλιαστήκαμε

ένα ταξίδι πάνω από τη γη μας την πολύπαθη
εκεί που σύνορα δεν χαράζονται
κι οι άνθρωποι ξέρουν ν' αγαπιούνται

Νοστάλγησα μια αγκαλιά κι ένα φιλί της νύχτας
ακριβοπληρωμένο
στα δακρύβρεχτα μάτια σου

Τα χέρια σου τα ολόλευκα κρίνα της Άνοιξης
μέσα στις χούφτες μου να τα κρατήσω
με την ιερότητα του Έρωτα

στιγμές πολύτιμες που μαραζώνουν
στον κήπο των ανθρώπων σαν τον απότιστο βασιλικό
τον νιοφυτεμένο

Πότε θα βγάλει άραγε καρπούς το δέντρο
που το χτύπησε η καταιγίδα;
Όλα μου φαίνονται αγνώριστα στο ταξίδι των αισθήσεων

Γι' αυτό άσε με να σε ταξιδέψω
σε άλλους ουρανούς!

Πόλα Βακιρλη