Όσα η ψυχή αναζητά
κι η ομορφιά ορίζει
ξανοίγουνε την ποίηση
σ' όμορφο μετερίζι...
Όσα η η ψυχή μας νοσταλγεί
όσα βαθιά ελπίζει
σε διαστάσεις όμορφες
το μέλλον εξαγνίζει...
Όνειρα....φτερωτά πουλιά
φως πορφυρό ,γαλάζιο
και του περιστεριού
τ' αγνό χρώμα που δεν τ' αλλάζω...
Όνειρα, όνειρα τρελλά
αγγελοκαμωμένα
σάρκα πως παίρνουν και οστά...
σε χέρια ευλογημένα...
Σε ταξιδεύει μακριά
σ' απείρου μονοπάτια...
εκεί που βλέπει η ψυχή
το φως αυτό τ' ανέσπερο
στου κόσμου τα ομορφότερα
τα πιο αθώα μάτια...
Που ναι από διαμπερές
γυαλί και γλυκοκαθρεφτίζουν
όσα πολύ αγάπησες
τον δρόμο σου να ορίζουν...
Μέσα βαθιά ενώνονται στο
βλέμμα το δικό σου...
κι ότι η ψυχή επιθυμεί
το έχεις πια δικό σου !
Μαίρη Ηλιάδη
