Ταξίδι στο χώρο της ποίησης και του λόγου. Ένας χώρος έκφρασης ανοιχτός σε όλους.
Δευτέρα 1 Ιουνίου 2020
Η ΕΛΕΝΗ (του Χρήστου Κουκουσουρη)
Δεν της άρεσε το Λένα
προτιμούσε το Ελένη όταν ήταν θυμωμένη
γιατί βρέθηκε στα ξένα
που την έδιωξε η πατρίδα, η Ωραία Κοιμωμένη.
Μετανάστης δίχως κάρτα
ψάχνει για δουλειά σε ωδείο στην Ευρώπη κι έχει κρύο
άνοιξη έφυγε απ’ την Άρτα
έκλαψε πα στο γιοφύρι κι είπε σ’ όλους ένα αντίο.
Τώρα ψάχνει να γυρίσει
πια, στα πατρογονικά της και να μπει σε καραντίνα
δεν νοσεί θέλει να ζήσει
σκέφτεται μη των μεγάλων είν’ παιχνίδι μια κομπίνα.
Χειραγώγηση του πλήθους;
άθλημα γνωστό των φαύλων τέχνη υψηλή εξουσίας
του φιλότιμου και ήθους
την χορδή καθώς αγγίζει, σαν το χάδι συνουσίας.
Ίδια πάντα συγχορδία
και ο φόβος σου μπαγκέτα το ρυθμό στην τέχνη δίνει
αχ Ελένη τραγωδία !
Ως να λήξει η καραντίνα τίποτα δεν θα ‘χει μείνει.
Χρήστος Κουκουσουρης
Αν η αγάπη είχε ήλιο στα μάτια (της Χρυσαυγής Τούμπα)
Αν η αγάπη είχε ήλιο στα μάτια
θα φώτιζε εσένα Νύχτα της απουσίας
θα ελευθέρωνε
την αιχμαλωσία των μαύρων και λευκών ημερών
θα μίλαγε
για τον αργό θάνατο των στιγμών
που θυσιάστηκαν στο αύριο
και χάθηκαν κάτω από μια παλιά μπουκαμβίλια
Εν τω μεταξύ
ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στάζει δάκρυ
κι ένα βιολετί αστέρι κρυφοκοιτάζει
μέσα από τις πασχαλιές
να βαραίνει μέσα μου η σκιά ενός χαμόγελου.
Χρυσαυγή Τούμπα