Λόγια αγάπης σκορπισμένα
ρούχα που έμειναν κρυμμένα.
Μυρωδιές του χθες καλά κλειδωμένες
Φωνές στο μυαλό μου ανακατεμένες.
Προσπαθούμε να ζήσουμε μια ζωή που δεν εκτιμήθηκε
στα απλά θέλουμε να βρούμε την στιγμή αυτό ζητήθηκε.
Ο χρόνος τώρα δόθηκε απλόχερα
να κοιτάξουμε να βρούμε της ψυχής το μέσα.
Να δούμε ότι το δεδομένο χάθηκε όπως χρόνια χαμένο ήταν
να δούμε την ουσία, να δούμε τελικά τι είναι αυτό που κάνει την ψυχή γεμάτη.
Παράπονα και γκρίνια
φόβος και ανασφάλεια.
Όλα για σας πρώτη φορά
για δείτε το λάθος σας πλέον καθαρά.
Είχατε ξεχάσει αγάπη τι θα πει
στιγμή να απολαμβάνεις δίχως λογική.
Είχατε ξεχάσει τον δίπλα που πονεί
κλείνατε τα μάτια σε ότι σας στεναχωρεί.
Τελικά πως είναι κάθε μέρα να τελειώνεις και να αρχίζεις από την αρχή ξανά?
Πώς είναι να μην ξέρεις αν τον ήλιο δεις ξανά?
Εμένα μην με ρωτάς γιατί ιστορίες πολλές έχω στο συρτάρι της ψυχής
αυτές τις αληθινές με νόημα
όχι ψεύτικες που μάθατε να κρύβεται κάτω από το χαλί.
Κλείσε τα μάτια και ονειρεψου
άνοιξε τα μάτια και συνέχισε το όνειρο.
Κάθε μέρα που είσαι εδώ
ευκαιρία είναι θαρρώ.
Μην με ρωτάς πώς το ξέρω αυτό
γιατί δεν θέλεις να μάθεις σε τι αγκάθια περπατώ.
Ότι κι αν κάνεις, όσο κι αν προσπαθείς
Η ζωή είναι εδώ, η άνοιξη θα έρθει
και ο έρωτας πάντα θα καραδοκεί.
Η μέρα ξεκινάει με μια υπόσχεση
κάνε εσύ το βήμα με χαμόγελο να την υποδεχτεις.
Ζωγράφισε πάνω στο άσπρο το χαρτί
χρώματα που αγαπάς πολύ.
Φτιάξε μια μέρα που μόνο εσύ θα γευτείς.
Αντριάνα Αρβανιτιδου
