[Στον ποιητή Βασίλη Μιχαηλίδη]
«Άνου, καρδιά μου, κι άννοιξε κι αρχίνα νεκαλιώντα,
παραπονήθου σιανά κι αλαφροτραουδώντα»,
Β. Μιχαηλίδης
Και μετά από αυτούς τους στίχους ψάχνουμε ποιήματα ποιητικής;
Τι άλλο είναι η ποίηση;
Ποιές άλλες λέξεις μου έμειναν να χρησιμοποιήσω;
Τι άλλο μου απέμεινε να πω;
Μάταια ψάχνω ρητορικά μέσα και καμώματα
για να εκφραστώ καλύτερα, πιο προσιτά.
Δεν μπορώ να δημιουργήσω καινούργιες λέξεις
γι’αυτό αιτούμαι δάνειο από τις παλιές,
τις προϋπάρχουσες – της δεύτερης χρήσης.
Πελεκάω τις επαναχρησιμοποιημένες λέξεις μου
ελπίζοντας να ζήσουν.
Να μην μου μείνουν μισοτάξιδες.
Μήπως μου τις πληγώσουν
και τις πούνε τετριμμένες.
Συγγνώμη που παραπονιέμαι,
εγώ –απλώς– αλαφροτραουδάω .
Σταύρος Ξ. Πέτρου