Ένα βράδυ στεγνό (της Σοφίας Τανακίδου)

Ένα βράδυ από δάκρυα
Στεγνό
Το πεθύμησα
Μοναχός μου τα χρόνια
Περνώ
Πάλι κύλησα

Το ταξίδι μακρύ της ζωής
Και κουράστηκα
Με τη σκέψη σου πάλι ξανά
Δοκιμαστηκα

Μα εκεί το μυαλό τριγυρνα
Πάντα έρχεται
Μέρες που φυγαν γοργά
Όλο σκέφτεται

Τη ζωή που κυλά βιαστικά
Δεν αγάπησα
Μόνο εσένα που λείπεις μακριά
Και δεν κράτησα

Μια φορά στη ζωή αγαπάς
Και αφηνεσαι
Και στου πόθου φωτιά το πρωί
Παραδινεσαι

Ένα βράδυ από δάκρυα
Στεγνό
Το πεθύμησα
Μοναχός μου τα χρόνια
Μετρώ
Τι σου θύμισα;

Σοφία Τανακίδου

Εκ βαθέων κραυγή (του Δημήτρη Λαγοπάτη)

Ρυακιού κελάρυσμα
Ο Έρωτας σου!
Πρωτόβλαστος ανθός,
το καλωσόρισμα
της ευδαιμονίας μου!
Αιωρούμαι
Σε ηλιόλουστες γειτονιές
και ευτυχία σπέρνω.
Την συγκομιδή
στους ανθρώπους χαρίζω
και εγώ τρυγώ το γέλιο σου .
Ανοξείδωτες οι κραυγές μου
σε προσχηματικές ανάσες
Και συναισθηματικές ηδονές.
Αρχέγονα ερωτήματα
Και ο Έρωτας ανερμήνευτος.
Στις μουσικές της σιωπής σου
Ορχουμαι.
και στων ματιών σου το λιόγερμα
ξεχειμάζω.
Στιλβωμένες οι ώρες μου
γελαστές οι στιγμές μου.
Καθηγιασμένος και αναμάρτητος
στο θυσιαστήριο οδεύω.
Ο θύτης μου γίνε .
Από την ανυπαρξία μου
την γαλήνη προσδοκώ,
την λύτρωση εκλιπαρώ.
Μη διαχειρίσιμος ο Έρωτας σου!!!!

Δημήτρης Λαγοπάτης