Σημείο τήξης (της Φιλαρέτης Βυζαντίου)

Σημάδεψες τη μέσα μου ταραχή ευθύβολος πάντα εύστοχος κατ' επανάληψιν συντρίβεις κάθε οστούν της ψυχής μου πυρπολείς κάθε απωθημένη άρνηση μετ' επιτάσεως εισβάλλεις με την ευγένεια της έσω μελαγχολίας και με κατασπαράζεις δεν ζητάς,απαιτείς θυμώνω,πολεμώ,υποκύπτω γιατί από σένα θέλω μόνον την ήττα μου η μέρα αλκυονίζουσα η οξύτητα των στίχων μου καταρρέει θριαμβικά βρήκες το σημείο τήξης της ψυχής μου αγωνιώ να δω το νέο εκμαγείο μου
Φιλαρέτη Βυζαντίου

Αληθινή αγάπη (της Ελενας Μαυροειδή)

Ιδια αγωνία , ίδιες ελπίδες ,
κουβαλάει μια ζωή. ...
Κάθε μέρα για μήνες , χρόνια ,
μια ατελείωτη προσμονή. .....
Του είχε πει θα γυρίσει , 
να την περιμένει ,
ομως δεν είπε πότε. ....
Στη θέση της δίπλα του ,
άφηνε τα λουλούδια που αγαπούσε , 
και περίμενε , μα σαν έφευγε ,
πάλι ήλπιζε ότι θα περάσει από κει ,
θα αφήσει ένα σημάδι της....
Εκεί , αφήνοντας των με όνειρα , 
την είχε δει να φεύγει ,
για τελευταία φορά. .... 
Όχι δεν ήταν τρελός , η αγάπη του ,
για κείνη ήταν αληθινή. ...
Τώρα μέσα του γνώριζε ,
ότι δεν θα την ξαναδεί , 
όμως δεν γινονταν να αλαξει.....
Ήταν η συνήθεια , ο τρόπος ζωής του ,
ήταν όλη του η ζωή , 
απάντησε σε κάποιον περαστικό , 
που τον έβλεπε να κάθεται εκει
κι έγραψε στο υστερόγραφο ......
Οι αληθινές αγάπες δεν σβήνουν πότε , υπάρχουν στην καρδιά για πάντα. .......
Αυτόν τον κόσμο ονειρεύτηκε. ......
Σ αυτήν την αγάπη πίστεψε ......


Ελενα Μαυροειδή

ΠΑΡΑΒΟΛΗ (του Πέτρου Βελούδα)

Τον άνθρωπο που ψεύδεται

ποτέ μην τον πιστεύεις

τον άνθρωπο που νήστεψε

σαν δώρο να λατρεύεις

τον άνθρωπο που..έκλεψε

στην σκέψη να τον..κλέβεις!..

Πέτρος Βελούδας

Μουσικός του δρόμου (της Κωνσταντίνας Κρατημένου)

ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ
Πίνακας ζωγραφικής διαστ. 35Χ60 με  Ακρυλικά χρώματα σε καμβά 

από την  Κωνσταντίνα Κρατημένου

Ποίημα για ένα παιδί που δεν κυβέρνησε ποτέ (του Χρήστου Παπαχρυσάφη)

Τον τελευταίο τον καιρό

καινούριο έχετε τρόπο

για να μας αφανίσετε

να κάψετε τον τόπο.

Πουλάτε ρεύμα και νερό

τρένα και αεροδρόμια.

Τα σπίτια μας στις τράπεζες

και εμείς στα πεζοδρόμια.

Τον ορυκτό τον πλούτο μας

διόδια και λιμάνια

Πουλήστε και τις μάνες σας

και φύγετε χαϊβάνια

Αυτό που σας απασχολεί

να φάτε απ’ τη μαρμίτα

Τον σκύλο τον ψοφήσατε

χάσατε και την πίττα

Σήκω και φύγε Αλέξη μας

εμάς δεν θα μας λείψεις

στο μόνο που ‘σαι εσύ καλός

είναι στις καταλήψεις

Για να κρατάς την θέση σου

και να καλοπεράσεις

σε ξένους την Ελλάδα μας

θέλεις να τη μοιράσεις

Εδώ ο κόσμος καίγετε

για τη Μακεδονία

και τα πουλάκια εσύ μετράς

να δεις αν είναι τρία

Μα στο μυαλό βάλτο καλά

πως ότι και να γίνει

Μακεδονία Ελληνική

Και ήταν! Και θα μείνει!!!

Χρήστος Παπαχρυσάφης

Για μια προδοσία.. (του Απόστολου Φεκάτη)

Μου γκρέμισες την θάλασσα!
Γιατί;

Φυσούσε πολύ
τα φύλλα
καρφώνονται σαν βέλη
στο πρόσωπο, στο σώμα..
Τα πόδια μου δεν όριζα..
Γλιστρούσα στη υγρασία του δρόμου..
Προσπαθούσα να βρω μια πειστική
απάντηση..

Έπεσε η στάθμη των θέλω μου..
Και αλήθεια ..σου το λέω..
κρυφά στα σπάργανα ..μου..
πως αναστενάζω...

Τι ξέρεις εσύ από πόνο;
Σ αυτό το δωμάτιο έχω
χρωματίσει τις σκέψεις μου
κάθε σου λέξη
μου ραγίζει το δέρμα
Που να πάω;

Τι ξέρεις εσύ από θάλασσες;
Χρόνια στα χώματα τους φόβους μου
λασπώνω..

Κι εσύ ...στους ορίζοντες
κύματα ψάχνεις
την προδοσία να εξιλεώσεις..

Απόστολος Φεκάτης